Tanuki-Czytelnia

Siedziała przy stole w wielkiej sali i przysłuchiwała się rozmowie przyjaciółek.

Wymieniały się wrażeniami z wakacji. W tym roku Melani nie miała o czym opowiadać. Całe lato spędziła w domu, w Londynie. Choć nie mogła narzekać.

Przynajmniej przez większość czasu nie była sama.

Na salę weszli pierwszoklasiści. Wszyscy spojrzeli w ich kierunku. Przydzielanie do domów zawsze było najciekawszą częścią pierwszej uczty.

Czekała cierpliwie na konkretne nazwisko.

- Winstone, Krista. - Spojrzała w stronę podestu.

Na stołku siadała właśnie niska brunetka o ciemnobrązowych oczach.

Tiara namyślała się przez dłuższą chwilę.

- Slytherin! - krzyknęła w końcu. Melani uśmiechnęła się pod nosem i zaczęła klaskać razem z resztą Ślizgonów.

Krista podeszła do stołu.

- I po co było się tak stresować? - spytała Melani, odsuwając się i robiąc miejsce przyjaciółce.

- No właśnie nie wiem. Jestem gdzie chciałam, więc jest dobrze - odpowiedziała ze szczerym uśmiechem.

Nie musiała jej przedstawiać reszcie. Poznały się wcześniej w pociągu.

A Melani i Krista znały się od dawna.

Pierwszy raz spotkały się cztery lata temu. Mieszkały obok siebie, w tym samym bloku, na tej samej ulicy Londynu, na której mieszkali tylko czarodzieje.

Poznały się przypadkiem. Wpadły na siebie w sklepie. I od razu połączyła je prawdziwa przyjaźń.

Dziewczyny zaczęły wypytywać Kristę o to, czy zdążyła już poznać kogoś ciekawego wśród pierwszaków. Rozwinęła się dyskusja i wymiana opinii na temat innych uczniów Slytherinu. W większości nie były to obiektywne osądy.

Po uczcie musiały się rozdzielić. Krista poszła za prefektem, a Melani i reszta, na skróty, prosto do siedziby Ślizgonów.

W pokoju wspólnym zebrał się już spory tłum uczniów. Uznały, że nie mają ochoty zostawać w hałasie i udały się do swojej sypialni.