Tanuki-Czytelnia

Tanuki.pl

Wyszukiwarka opowiadań

Otaku.pl

Opowiadanie

Obrazy

Obraz 4.

Autor:prorok.x
Korekta:Teukros
Serie:Twórczość własna
Gatunki:Dramat, Romans
Dodany:2008-03-07 11:30:03
Aktualizowany:2008-03-07 11:30:03


Poprzedni rozdziałNastępny rozdział

Obraz 4 - Miasto

Widział ludzi, wielu ludzi, ale czy oni byli prawdziwi? Była jedna rzecz, która przykuła ich uwagę, ludzkie twarze... Zamiast twarzy białe kartki, puste bez słów. Niektóre tylko twarze wyrażały jakieś słowa, wszystkie były podobne "nienawidzę, zabiję, zgwałcę, zawiść..." Gdy szli ulicą szarego miasta, oboje, szli i patrzyli na ludzkie fantomy. Dla nich świat był miastem, miasto było światem ludzi bez twarzy. Tak naprawdę to ich połączone życie było tylko hologramem odbieranym przez jego mózg.

Patrzyłam na szare miasto, miast bez ulic, chodników, było to tylko wielkie skupisko ludzi bez twarzy, chciałem podejść i zerwać kartkę z jednej istoty, możliwe że była to dziewczynka. Powstrzymałam się, bo odczuwałem nienawiść tych istot, nie widzieli nas, lecz czuli naszą obecność. Chciałam biec, uciekać. Ale gdzie mogłem uciec? Świat jest bezpoziomowym miastem, a miasto jest światem. Od tamtego dnia jestem sam, w tym mieście bez twarzy. Nie, masz mnie, a ja mam ciebie, jesteśmy razem. Ale? Nie ma żadnego ale, ja cię kocham? Kocham cię, kocham, kocham, kocham?

Industrialne dźwięki przesycały jego głowę, jej głowa miała zaraz eksplodować od nadmiaru tak negatywnych uczuć przesycającego ją miasta. Spostrzegł to? Ludzie bez twarzy byli? Byli?

Usłyszała muzykę, piękną muzykę. Może Chopin? Zasłuchała się? Pozwoliła odbiec myślom od rzeczywistości, zapomniała o mieście, o ludziach, którzy ją otaczali, zapomniała?

Chwycił ją za rękę, kazał iść. Ona wsłuchana w muzykę kojącą jej serce nie spostrzegła kim byli otaczający ją ludzie, byli? Byli? On o tym wiedział, nie chciał jej stracić, nie chciał stracić jedynej osoby, dla której żył, żył w mieście, żył? Dla nich te słowo nie miało żadnego znaczenia. Powiedz, czym jest życie? Życie jest snem, z którego tylko żal może nas obudzić. A śmierć? Śmierć już do nas nie przyjdzie? Nie po takie życie, żyjemy dla? Ja żyje dla ciebie! A ja? Ja już nie?

Kocham cię? kocham?

Numer 15364 ma natychmiast stawić się w Centrze. Numer 15364 ma natychmiast stawić się w Centrze. Numer 15364 ma natychmiast stawić się w Centrze. Numer 15364 ma natychmiast stawić się w Centrze.

Słyszałaś? Tak? Kto to mógł powiedzieć??

Śmierć.

Poprzedni rozdziałNastępny rozdział

Ostatnie 5 Komentarzy

  • Skomentuj
  • Pokaż komentarze do całego cyklu

Brak komentarzy.