Tanuki-Czytelnia

Kruk zniżył lot, zatrzepotał skrzydłami, wylądował miękko na przedramieniu stojącej w wieżyczce pancernego pełzacza dziewczyny.

- Popatrz, skończyło się. - powiedziała dziewczyna i uśmiechnęła się krzywo.

Ptak łypnął na nią wypukłym okiem, ale nie odpowiedział.

Z przerdzewiałego wejścia do schronu wyłonił się niski mężczyzna w szarym mundurze komandosa Republiki. Podbiegł do pełzacza i spojrzał na dziewczynę.

- Tsu, znaleźliśmy je. - zaszczekał salutując niedbale - Tylko trzy, żadna z nich nie przeżyła. I żadna nie wygląda tak, jak... mhm... opisywałaś.

- Trudno. - odpowiedziała spokojnie Tsu.

- Co zrobić z ciałami?

Dziewczyna zastanowiła się.

- Niech je zabiorą na korwetę, tylko ostrożnie.

Żołnierz skinął głową.

- Każ ludziom zwijać sprzęt i zabierać się stąd. Lada chwila będą tu Amerykanie i Japończycy. Aha, Fei, która godzina?

Zerknął na zegarek.

- Szósta.

Tsu wychyliła się z wieżyczki i zwinnie zeskoczyła na ziemię.

- Chodź do portu, zobaczymy zachód słońca. Już dawno nie widzieliśmy zachodu słońca.

Fei odchrząknął zakłopotany.

- Nie wiem czy mamy tyle czasu...

Dziewczyna zachichotała.

- Mamy. - odpowiedziała. - Mamy cały czas we wszechświecie.