Tanuki-Czytelnia

Gdzie strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj, stokrotka więdła polna a nad nią śmierdział gaj.
W tym gaju tak ponuro, że aż przeraża mnie, ptaszęta już wybito, a ludzi jeszcze nie.
Wtem harcerz idzie z wolna, „Stokrotko witam cię, twój urok mnie obrzydza, czy zdeptać cię czy nie…”
Stokrotka się zgodziła i poszli w ciemny las, a harcerz taki gapa, że w chemikalia wlazł.
A ona, ona, ona, cóż biedna robić ma. Zapałkę dorzuciła i śmieje się ha ha.


Ambitny tekst i inny.