Pomysł ciekawy i intrygujący, opowiadanie zdecydowanie wciąga, ale... Już w prologu rzucają się w oczy błędy. Oczywiście nie są to jakieś koszmarne orty, ale jednak nieco psują przyjemność czytania. To co najbardziej zwróciło moją uwagę to powtórzenia, jest ich naprawdę sporo. Może warto podczas pisania otworzyć słownik i w przypadku często używanych wyrazów, poszukać ich synonimów? Poza tym zdania są bardzo krótkie i często sprawiają wrażenie urwanych. Trudno uznać to za błąd, być może taki był zamysł autora/ autorki, ale czytanie takich zdań nie należy do przyjemności. Taki zabieg sprawdza się w krótkich tekstach informacyjnych, ale w przypadku tekstu literackiego, warto częściej używać zdań wielokrotnie złożonych.
Ogólnie początek całkiem obiecujący, trzymam kciuki i z niecierpliwością czekam na więcej :)
Styl trochę drętwy i bez polotu, kojarzy mi się niemrawo bardziej ze szkolnym esejem niż z beletrystyką. Jak już wspomniała moshi_moshi warto przeprosić się ze zdaniami wielokrotnie złożonymi. Nastrój zaś, szczególnie mroku, najskuteczniej buduje się posługując się kontrapunktem - chociażby umieszczając w tekście odrobinę humoru lub groteski, które później zostaną skontrapunktowane jakimś ponurym zwrotem akcji. Polecam Neila Gaimana, to mistrz tego typu zagrywek.
Obiecujące
Pomysł ciekawy i intrygujący, opowiadanie zdecydowanie wciąga, ale... Już w prologu rzucają się w oczy błędy. Oczywiście nie są to jakieś koszmarne orty, ale jednak nieco psują przyjemność czytania. To co najbardziej zwróciło moją uwagę to powtórzenia, jest ich naprawdę sporo. Może warto podczas pisania otworzyć słownik i w przypadku często używanych wyrazów, poszukać ich synonimów? Poza tym zdania są bardzo krótkie i często sprawiają wrażenie urwanych. Trudno uznać to za błąd, być może taki był zamysł autora/ autorki, ale czytanie takich zdań nie należy do przyjemności. Taki zabieg sprawdza się w krótkich tekstach informacyjnych, ale w przypadku tekstu literackiego, warto częściej używać zdań wielokrotnie złożonych.
Ogólnie początek całkiem obiecujący, trzymam kciuki i z niecierpliwością czekam na więcej :)
Styl trochę drętwy i bez polotu, kojarzy mi się niemrawo bardziej ze szkolnym esejem niż z beletrystyką. Jak już wspomniała moshi_moshi warto przeprosić się ze zdaniami wielokrotnie złożonymi. Nastrój zaś, szczególnie mroku, najskuteczniej buduje się posługując się kontrapunktem - chociażby umieszczając w tekście odrobinę humoru lub groteski, które później zostaną skontrapunktowane jakimś ponurym zwrotem akcji. Polecam Neila Gaimana, to mistrz tego typu zagrywek.