Tanuki-Czytelnia

Od autorki:

Nigdy nie przepadałam za łączeniem Integry z Alucardem... jednak pewnej nocy mnie tchnęło i powstało to co poniżej.

Jeden z moich pierwszych fanfików, notabene bardzo krótki.

Hellsing nerwowo przekręciła głową. Była już prawie dwunasta w nocy.

A go jeszcze nie ma? Nie, na pewno przyjdzie. Zawsze to robił.

Położyła głowę na biurku i zaczęła bawić się wiecznym piórem. Czas mijał. Wskazówki zegara tykały igrając z ciszą. Księżyc przebył już prawie połowę drogi po sklepieniu niebieskim.

Wybiła północ. Stary zegar stojący w rogu sypialni zagrzmiał majestatycznie. Miał tych grzmień wydać dwanaście razy zanim umilknie na następne sześćdziesiąt minut.

Integra podniosła się z krzesła, kiedy zabrzmiało trzecie.

- Czekałaś? - męski głos rozbił się echem o ściany.

Oczy kobiety błysnęły. Uśmiechnęła się pod nosem jednak później jakby się opamiętała, nadała twarzy chłodny wyraz.

- A więc jak... czekałaś? - Wampir wyszedł z cienia. O tak, bez płaszcza i kapelusza wyglądał o wiele bardziej normalnie niż zwykle. Ale czy oby na pewno przystojniej?

Fuknęła na siebie w myślach. Nie powinno jej to obchodzić!

- Czekałam? - Odwróciła się w stronę biurka i zaczęła rutynowo układać papiery. Rutynowo to ona wykonywała to zajęcie, by ukryć rumieniec. - Nie musiałam czekać. Wiedziałam, że się zjawisz. Robisz to już od pięciu lat. - Wykonała taki ruch jakby chciała się odwrócić w stronę rozmówcy, ale w ostatniej chwili się opamiętała. W końcu nie wiedziała, czy rumieńce z twarzy już zeszły...

- I już od pięciu lat zadaje ci to samo pytanie. - Uśmiechnął się objawiając białe kły.

- Ty mi nie zadajesz pytania. Ty mi to insynuujesz! - Odwróciła się niepewnie.

- Wiesz, dziewictwo w twoim wieku, w tych jak i zarówno moich czasach, jest... nienaturalne. - Uśmiechnął się krzywo.

Hellsing przeklęła. Teraz już na pewno jest czerwona!

- Jesteś strasznie monotematyczny. - Podeszła do łóżka i rzuciła na nie marynarkę. - Alucard, powtarzasz się! - Odwróciła się w jego stronę. Posłała mu złośliwe spojrzenie. Cóż, przynajmniej jej się tak wydawało.

Bo czy wzrok osoby flirtującej przypomina chociażby w jednym calu spojrzenie wściekłe?

Nosferatu uśmiechnął się pewnie.

Kobieta zabrała się za ściąganie krawatu.

- Ty też się powtarzasz. Cały czas tylko ?Nie!?. Mogłabyś mnie chociaż raz zaskoczyć. - Uniósł brew.

Integra ściągnęła krawat i rzuciła go na marynarkę. Zajmując się pierwszymi guzikami koszuli udała się do łazienki. Stanęła w drzwiach.

- Ty też mógłbyś mnie raz zaskoczyć i nie nawiedzać mnie po nocach. - Zatrzasnęła drzwi.

Wampir oparł się o ścianę.

- Obydwoje wiemy, że ty tylko na to czekasz - odpowiedział.

- Jaaasne - zironizowała. Jej głos był troszkę przyćmiony, w końcu dochodził z innego pomieszczenia. - Alucard, czy Ciebie czasem słoneczko nie przygrzało?

- Ja i słoneczko żyjemy w całkiem dobrej komitywie. - Zaśmiał się.

Integral prychnęła. Nastała chwila ciszy. Jednak chwila przyjemnej ciszy, mimo iż każde oddzielone było od siebie ścianą. Ale czy oby na pewno?

- Mi się tam nie śpieszy... - mruknął na tyle głośno by Integra usłyszała.

- W takim razie, dlaczego nachodzisz mnie co noc? - wychyliła głowę zza drzwi.

- Wiesz... - Uśmiechnął się wrednie. - Czas mija. Starzejesz się.

- Kretyn! - Z powrotem zamknęła się w pomieszczeniu.

- Zresztą... masz całkiem niezłe kształty - Na jego twarz wstąpił znowu wredny uśmiech.

- Że co proszę?! - Integra nie wierzyła własnym uszom.

- Myślisz że nie widziałem cię nagiej?

Bicie serca Hellsing przyśpieszyło dwukrotnie.

- CO?! - wrzasnęła.

- Twój umysł jest częścią mojego umysłu? trudno by było gdybym Cię nie widzia...

Zakryła się natychmiastowo ręcznikiem (jak możemy się domyśleć, była bez ubrania).

- Zboczeniec! - Mimo tego uśmiechnęła się.

- Ładnie się uśmiechasz... - mruknął.

Cholera! A miała uważać! Nie dość że zboczeniec to jeszcze podglądacz! Padalec jeden!

Znowu cisza.

- Wyjdziesz stamtąd wreszcie? - spytał.

- Nie dopóki Ty tam stoisz - warknęła niepewnie opuszczając ręcznik i zakładając koszulę nocną.

- Osobiście wydaje mi się, że nie powinno ci to JUŻ robić wielkiej różnicy... - Uśmiechnął się pod nosem.

Hahaha! Bardzo śmieszne, Padalcu!

- A mi się osobiście wydaje - Wyszła z łazienki. - Że teraz robi mi to wielką różnicę. - Upewniła się czy ramiączka od koszuli nocnej właściwie sprawują swoją powinność. - Możesz? - spytała podchodząc do wampira i wskazując swoją szyje. I bynajmniej nie chodziło jej w tym geście o stanie się prowiantem. Ktoś musiał jej przecież rozpiąć złoty łańcuszek?

Alucard wykonał tą czynność niechętnie.

- Wolałbym ściągać z ciebie coś innego. - Podał jej łańcuszek.

- Ciesz się że to nie było srebro... - Uśmiechnęła się i odłożyła złoto na biurko. - Mógłbyś już sobie pójść? - rzuciła nieuprzejmie. - Chciałabym iść spać.

Wampir ukłonił się jej nisko.

- Jutro też będę. - Po czym rozpłynął się w powietrzu.

Integra rzuciła się na łóżko i ukryła rumieńce w poduszce.