Tanuki-Czytelnia

In the end, część 1

Nie ciesz się spokojem...

Karczma na przedmieściach małego miasta Tarian dawno nie była tak zatłoczona.

Kelnerki ledwo nadążały z zamówieniami, co powodowało ciągłe krzyki niezadowolonych klientów. Nikt z obsługi nie zwracał na nie uwagi, bo w karczmie przebywał gość specjalny. Ktoś, kto zamiast krzyknąć spali cały budynek. Lina Inverse.

Większość właścicieli wszelkiego rodzaju jadłodajni wiedziała, co oznacza wizyta rudej czarodziejki. Dlatego w okolicach często przez nią odwiedzanych karczmarze wysyłali do siebie gońców z wiadomością o kierunku podróży czarodziejki. Było to tańsze niż kolejna renowacja budynku, a z pewnością o wiele tańsze niż płacenie odszkodowań za zniszczone pobliskie domy. Tym razem karczmarz był ostrzeżony- trzy dni temu dostał

wiadomość o zbliżającej się pannie Inverse. Zatrudnił więc kilka dodatkowych kelnerek i zamówił trzy razy więcej zapasów.

- Szybciej! Ile mam czekać! Zamawiałam tego kurczaka pięć minut temu!!

- Już, proszę pani! Już idę! Proszę się nie denerwować!!

Nowa porcja jedzenia trochę uspokoiła Linę. No, w końcu jeżeli coś zamawia, to znaczy, że to ma być szybko, dużo i smacznie. Już miała się zabrać z pierwszego z trzech kurczaków, kiedy zauważyła, że są tylko dwa.

- Gourry, co ty wyprawiasz! To moje kurczaki! Zjadłeś już 15 porcji!

- No wiesz, Lino! Ja też jestem głodny, nie mogę tak po prostu nie jeść!

- Ale nie musisz jeść mojego kurczaka!!!!

- A co mam zjeść? Wszystko inne już zjadłaś...

- No dobra...KELNER!!!!

Jedna z kelnerek z prędkością godną podziwu podbiegła do stolika. Wyglądała na mocno wystraszoną. Plotki o temperamencie czarodziejki krążyły po wszystkich okolicznych barach i restauracjach.

- Zamawiam jeszcze 10 porcji! I deser...no, 10 porcji deseru! Tylko szybko!

- Lina, zapomniałaś o piciu.

- I coś do picia! Tylko dużo!

Karczmarz mógł być z siebie zadowolony. W połowie wizyty Liny Inverse jego karczma była cała, goście w stanie nienaruszonym, a czarodziejka i jej kompan pili spokojnie herbatę. Było już późno, więc nie spodziewał się żadnych nowych gości. A zawsze, kiedy się czegoś nie spodziewasz...

- Dobry wieczór!!!

Karczmarz obejrzał się w stronę wejścia. Stała w nim niska, młoda dziewczyna w stroju podróżnym. Kiedy podeszła bliżej, zobaczył że ma kolejnego bardzo wyjątkowego gościa. Przed nim stała księżniczka Amelia Will Tesla Seyruun. Na pewno zaraz poprosi o stolik. Rozejrzał się. Jedyny wolny stolik był obok Liny Inverse. Nie mógł odmówić księżniczce, ale sadzanie jej obok czarodziejki może spowodować kataklizm.

Gdyby poprosił Linę o wyjście na pewno nie będzie ucieszona...

- Panie karczmarzu, czy mogę zamówić herbatę i kawałek ciasta?

- Oczywiście, wasza wysokość...Aileen zaprowadzi waszą wysokość do stolika.

Aileen okazała się jedną z kelnerek. Ukłoniła się i chciała poprowadzić księżniczkę do stolika, kiedy...

- AMELIA!!!!

Te słowa padły z ust Liny Inverse. Nie mógł się nadziwić temu, co słyszy. Jeżeli księżniczka Amelia zna Linę Inverse, to może posadzenie jej niedaleko nie jest aż tak ryzykowne...

- Panna Lina!! Pan Gourry!!!

- Chodź do nas, Amelio!!!

- Już nie będę potrzebowała stolika, proszę pana.

I poszła do stolika zajmowanego przez czarodziejkę. Karczmarz nie mógł wierzyć we własne szczęście.

- Amelia, co ty tu robisz? Bez służących?

- Wie panienka, życie w zamku jest bardzo nużące. Kiedy tatuś opowiedział mi o tym pięknym mieście, to musiałam tu przyjechać.

- A co jest to takiego pięknego? - Lina po obejrzeniu miasta nie zauważyła w nim nic wartego uwagi.

- W tym mieście znajduje się najstarsza biblioteka z księgami zaklęć na świecie, więc pomyślałam, że.. - Amelia zrobiła się bardzo czerwona i nagle zaczęła się jąkać- no ..w..wi... wie panienka, może tu będzie lekarstwo...

- I co? Jest?

- Nie wiem, jeszcze nie tam nie byłam, ale na pewno! Sprawiedliwość musi zatriumfować!!

- ....- Linę zatkało.

- A panienka co robi w tych stronach?

- Podróżujemy z Gourrym... A ostatnio słyszałam, że gdzieś w tych okolicach zamieszkała Filia. Co nie, Gourry?

W tym momencie Gourry wyjątkowo głośno zachrapał. Zajęte rozmową dziewczyny nie zwracały na niego uwagi i nie zauważyły, że od kilkunastu minut śpi.

- GOURRY!!! Jak możesz teraz spać!!!

Nawet wrzaski Liny nie mogły go obudzić, co jeszcze bardziej ją zdenerwowało. Próbowała go szarpać, co odniosło podobny skutek. Była w zbyt dobrym humorze na traktowanie biednego Gourrego Fireballem, więc po prostu razem z Amelią zaniosły go do pokoju. Same także postanowiły iść spać.

Pokój Liny był najbardziej standardowym pokojem jaki można sobie wyobrazić. Było w nim łóżko, szafka, stół i krzesło. Z jedynego okna można było podziwiać kawałek miasta. Oświetlone tylko kilkoma latarniami wyglądało wyjątkowo ładnie- nie było widać brudnych ulic i zniszczonych domów, jakie straszą podróżnych za dnia.

Kiedy patrzyła przez okno, w mieście zaczęło się coś dziać. Dokładnie w centrum pojawił się wielki wybuch, jak po potężnym zaklęciu. Potem pojawiły się mniejsze i ziemią zaczęła się trząść.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Jak to czytasz, to znaczy, że właśnie przeczytałeś mojego pierwszego fika ^^

Albo zaczynasz czytanie od dołu, co jest wyjątkowo dziwne ^^

Wiem, że długość jest żałosna...^^""

W każdym razie dziękuję za uwagę, czekam na opinie ^^ wolę pochwały ^^

Sal