Tanuki-Czytelnia

Rodzina Williama Smitha była przypadkiem dość ciekawym. Ojciec był szanowanym przedsiębiorcą, przewidywalnym człowiekiem i pochodził z zacnej rodziny. Dlatego wszystkich zdumiało, gdy wbrew woli krewnych poślubił nagle Azjatkę niewiadomego pochodzenia, sierotę, której kuzynostwo parało się piractwem gdzieś w Afryce.

Smithowie żyli dość spokojnie i doczekali się syna, Williama. Wychowywali go bezstresowo, dopóki nie poszedł na studia ekonomiczne. William bowiem z całego serca nienawidził ekonomii, jednak tradycja rodzinna i oczekiwania ojca nie pozostawiły mu wyboru, o ile nie chciał zostać wyrzucony z domu. Pani Smith, osobie bardzo wrażliwej, nie podobała się taka sytuacja. Pewnego dnia, gdy pan Smith był poza domem wezwała do siebie syna.

- Rzuć znienawidzone studia - rzekła. - Jesteś sprawny fizycznie. Znasz język chiński. Jedź na wschód i zostań ninja. Masz moje błogosławieństwo.

Z tymi słowy pani Smith pobłogosławiła syna. Dała mu też wskazówki, jak dotrzeć do jej rodzeństwa w Azji.

- Znają drogę do ukrytej wioski ninja - powiedziała. - Pomogą ci. Żegnaj, synu. Spotkamy się w niebie dla ninja, gdzie przebywają też moi rodzice.

William, zdezorientowany nadmiarem informacji, pozwolił matce się uściskać, wziął przygotowany przez nią bagaż i opuścił dom.

Do tej pory Azja była dla Williama równie bliska co widok z okna w czasie gęstej mgły - gdzieś tam za morzem, ale kompletnie niewidoczna. Według wskazówek matki udało mu się znaleźć jej rodzeństwo. O dziwo, natychmiast go rozpoznano.

- Witaj, synu May - powitał go wuj. -Jestem Lin. Oto twój drugi wuj, Ping. To zaś nasze żony i córki - wskazał grupkę kobiet. -Żyjemy, by ci służyć.

- Pani May miała zostać przywódczynią klanu - wyjaśniła mu jedna z kuzynek. - Jesteś jej synem, więc spełnimy wszystkie twe żądania. Czego ci trzeba?

William spojrzał na urocze kuzynki i bogate stroje wujostwa, po czym odetchnął głęboko i rzekł:

- Chcę zostać ninja.

Kiedy tylko przestali się śmiać, otrzymał odpowiedź:

- Paniczu, by zostać ninja, trzeba trenować od najmłodszych lat - wyjaśnił wuj Lin.

- Zrobię wszystko - upierał się William.

Krewni spojrzeli na siebie.

- W porządku - odezwał się wuj Ping. - Toczymy wojnę z sąsiednią wioską ninja. Jeśli ją zakończysz, spełnimy twą prośbę.

Najwidoczniej jednak nie docenili Williama.

W drugiej wiosce ninja, Dolinie Stu Dziewic, nikt o Williamie nie słyszał. Bardziej niż światem zewnętrznym zajmowano się zachowaniem prawdziwości nazwy doliny, choć przebąkiwano coś o przeprowadzce. William bez problemów dostał się do wioski wroga. Początkowo zamierzał zabić przywódcę wioski, Tenzena, bo w komiksach zawsze zabijali głównego złego, aby wygrać, jednak zbliżenie się do mężczyzny okazało się niemożliwe. Powitała go za to córka Tenzena. W chwili gdy ją ujrzał, opuściły go mordercze intencje. Księżniczka była jego ideałem piękna. Zapomniał o konflikcie, całym świecie, a nawet o Angelinie Jolie.

Trzy dni spędził William w towarzystwie córki Tenzena. Dziewczyna także pokochała go od pierwszego wejrzenia.

- Mój ojciec cię zabije, gdy nas nakryje - przypominała mu często. - Odda ci moją rękę tylko jeśli się wykażesz.

- Co mam uczynić? - zapytał w końcu William.

- Idź, zabij księcia z wrogiej nam wioski. Podobno przybył, by zostać ninja. Miej się jednak na baczności, bo to syn pani May.

- Ach, nieszczęście! - zakrzyknął William. - Ja jestem synem pani May!

- W takim razie zginiemy oboje - zawyrokowała córka Tenzena. - Smutny to los, zaiste, jednak honor zobowiązuje.

- Zostaw honor, pójdźmy razem na studia - odparł William.

- O, za tobą pójdę i do piekła.

Razem uciekli ciemną nocą z Doliny Stu Dziewic. Pan Smith jednak nie chciał widzieć syna na oczy. Pani Smith dała młodym swoje błogosławieństwo i kazała im jechać do Afryki, gdzie spotkają jej kuzynów. William jednak postanowił podjąć nowy kierunek studiów i ukończył je. Córka Tenzena nudziła się straszliwie, nieprzyzwyczajona do cywilizacji zachodu. Ich małżeństwo rozpadłoby się niechybnie, gdyby nie podjęli decyzji o wyprawie do Afryki. Tam, razem z kuzynami pani Smith, parali się piractwem aż po kres swych dni.