Być może grałem zbyt małą liczbę partii, żeby dokopać się do głębszej strategii i w zbyt małym gronie, ale opisywana planszówka mnie nie zachwyciła. Mam wrażenie, że w momencie, gdy którykolwiek ze wskaźników dojdzie do połowy (a wcześniej, czy później tak się dzieje), gra robi się za bardzo losowa. Wystarczy że gracz po wykonaniu swoich działań dobierze pechowy zestaw kart i mamy instant game over.
Fist of the Dragonstones to niezgorsza gra i ma na tyle zgrabnie napisane zasady, że przy kolejnych partiach można odkrywać nowe sposoby blokowania działań pozostałych graczy. Na swoje nieszczęście ma jednak zasady podobne do dużo lepszej gry - Cytadeli, co niestety z potencjalnej atrakcji towarzyskiej sprowadza Fist of the Dragonstones do roli przerywnika pomiędzy kolejnymi grami w bardziej pasjonującą planszówkę. Oczywiście nie mamy do czynienia z podróbką. Środek ciężkości został przesunięty z budowania (zamiast różnokolorowych, zróżnicowanych dzielnic gromadzimy tylko różnokolorowe klejnoty) na korzystanie z umiejętności różnych postaci. Mimo wszystko zabrakło tu tego tchnienia geniuszu, które by uczyniło z opisywanej gry coś rzeczywiście wyjątkowego.
Dzięki za słowa otuchy. Pomysłów jeszcze parę mam, ale muszą poleżeć i obrosnąć mięskiem, bo póki co nadają się bardziej do komiksu czteropanelowego.
dość przeciętna gra
Być może grałem zbyt małą liczbę partii, żeby dokopać się do głębszej strategii i w zbyt małym gronie, ale opisywana planszówka mnie nie zachwyciła. Mam wrażenie, że w momencie, gdy którykolwiek ze wskaźników dojdzie do połowy (a wcześniej, czy później tak się dzieje), gra robi się za bardzo losowa. Wystarczy że gracz po wykonaniu swoich działań dobierze pechowy zestaw kart i mamy instant game over.
niezła, ale...
Fist of the Dragonstones to niezgorsza gra i ma na tyle zgrabnie napisane zasady, że przy kolejnych partiach można odkrywać nowe sposoby blokowania działań pozostałych graczy. Na swoje nieszczęście ma jednak zasady podobne do dużo lepszej gry - Cytadeli, co niestety z potencjalnej atrakcji towarzyskiej sprowadza Fist of the Dragonstones do roli przerywnika pomiędzy kolejnymi grami w bardziej pasjonującą planszówkę. Oczywiście nie mamy do czynienia z podróbką. Środek ciężkości został przesunięty z budowania (zamiast różnokolorowych, zróżnicowanych dzielnic gromadzimy tylko różnokolorowe klejnoty) na korzystanie z umiejętności różnych postaci. Mimo wszystko zabrakło tu tego tchnienia geniuszu, które by uczyniło z opisywanej gry coś rzeczywiście wyjątkowego.