Tanuki-Czytelnia

Planeta na, której przyszło mi żyć rządziła się ciężkimi prawami. Kobiety słabe i nie należące do elity były wykorzystywane do gospodarowania jedzeniem oraz jego uprawiania, a wraz z nimi mężczyźni, którzy także nie osiągneli w boju zadowalających wyników. Reszta, czyli elita; wojownicy z wysoką energią KI, zdobywali planety, zbierali łupy i wszystko na komendę jednego stworzenia - Freezera. A stało się to w roku gdy eksplorujący przestrzeń kosmiczną Saiyanie natknęli się na niego i jego ojca Korda. Z racji jego potęgi (bojowej i imperialnej) zmuszeni są przystać na jego warunki. Wcześniej w zamian za ochronę słabszych dostawali w podziękowaniu przeróżne użyteczne przedmioty.

Niegdyś Vegetę zamieszkiwały dwie rasy: Saiyanie i Tsuffule jednak nasz ród zniszczył ich całkowicie zajmując planetę i przechwytując pozostawioną technologię.

Życie niektórych kobiet na planecie Vegeta było nad wyraz nudne. Takie zwykłe i pospolite, ale to było moje zdanie, bo mimo wszystko nie każda z nich nadawała się przecież do plądrowania planet. A ktoś przecież musiał nakarmić mieszkańców, zwłaszcza wojaków. Wojownicy rzadko pozwalali kobiecie stanąć u swego boku jako równej sobie, nawet gdy była zaprawiona w boju. Twierdzili, że legendarnym wojownikiem może zostać tylko mąż.

Urodziłam się jako księżniczka, osoba z elity, z góry skazana na sukces - jak twierdził mój ojciec, ale matka miała co do tego inne podejście. Wiele długich lat zajęło jej poczęcie drugiego dziecka toteż byłam pod jej okiem uczona jak mam się zachowywać i kim być w przyszłości. Nie chciała bym była typową Saiyanką. W głębi duszy czułam, że moim życiem jest właśnie wielka przygoda, ciągłe doskonalenie się i zdobywanie czego dusza zapragnie.

Marzyłam o tym by być taka jak Vegeta - mój starszy brat, dziedzic tronu.

Król był jak najbardziej za rozbudową moich umiejętności saiyańskich, tak przecież nakazywała tradycja, lecz matka zabraniała by w niedalekiej przyszłości ktoś zajął się moim przysposobieniem obronnym. Oczywiście bez podania przyczyny, a przynajmniej mnie nikt nie chciał poinformować. Pierwsze inicjacje następowały dopiero po szóstych urodzinach.

Po kryjomu doglądałam jak młodzi chłopcy, mężczyźni, a także płeć żeńska ćwiczyli sztuki walk, jak koncentrowali swoją energię i wydalali ją, dając przy tym zniszczenie. Wszystko to było nader fascynujące. Miałam zawsze nadzieję, że do szóstych urodzin matce przejdzie cackanie się nad moją osobą i będę mogła tak jak reszta gatunku rozpocząć treningi.

Vegeta zawsze śmiał się, że mam głupie myśli, co do tego, bo moje miejsce miało być typowo dyplomatyczne, jak mawiała matka, bo ktoś przecież musiał w przyszłości być nadwornym doradcą króla. I miał nadzieję, iż zostanę nin właśnie ja.

Nasza nacja cechuje się czarnymi oczami oraz włosami, a także długim, pokrytym brązowym futrem ogonem; Tajna broń narodu czyli gigantyczna małpa - Oozaru.

Jest czymś strasznym, ciężkim w kontrolowaniu i powstaje tylko podczas pełni, albo przy zastosowaniu specjalnej technologii imitującej światło odbite od księżyca. Temu właśnie królowa pilnuje bym nie wychodziła w pełni, a okna szczelnie zamyka. Nikt przecież nie chciałby zniszczyć własnego domu, zwłaszcza niesforna kilkulatka.

Kiedy jest pełnia księżyców moc wojownika wzrasta dziesięciokrotnie, a postać wraz z rozmiarami zmienia się z ludzkiej w małpią.

Oozaru o czym wspomniałam już wcześniej przybiera ogromne rozmiary! Niestety traci się panowanie nad sobą i niszczy wszystko, co na drodze stanie, chyba, że potrafi się to opanować, a nie każdy był na tyle wytrenowany by tego dokonać.

Nasza planeta słynie z wysyłania niemowląt po narodzinach na odległe planety i galaktyki, by te opanowały te ziemie gdy podrosną, a wszystko za sprawą Imperatora. Zamykane są w specjalnych kapsułach dobrze opracowanych zgodnie z wysoką kosmiczną technologią. Po paru latach zazwyczaj, jeśli nie dostaje się informacji, że planeta jest zdobyta wysyłani są zwiadowcy. Do tego rodzaju zadań ruszają wojownicy o wyjątkowo miernej sile badani przez najlepszych techników. Wiadome było, że byle dzieciak w postaci Oozaru był w stanie pokonać słabą nacje.

Ogólnie my Saiyanie jesteśmy bardzo nielubiani we wszechświecie. Może też, dlatego, że jesteśmy potężni? A może za barbarzyństwo, z jaką traktowani są oblegani mieszkańcy innych planet? Niestety na to pytanie nie potrafiłam dokładnie odpowiedzieć, gdyż nie brałam w tym udziału. Jak twierdziłam - jeszcze.

Wiedziałam tylko, że większość dziwnych i okrutnych rzeczy jakie miały miejsce w naszym świecie było spowodowane panowaniem Straszliwego.

Mam na imię Sara i moja historia zaczyna się, gdy kończę cztery lata.