Tanuki-Czytelnia

Tanuki.pl

Wyszukiwarka opowiadań

Otaku.pl

Komentarze

anulka406



  • Muszę przyznać, że mnie ten film także się nie podobał. Nie rozumiem mojej siostry, która na tym punkcie ma kompletnego świra i to właśnie dzięki niej udało mi się to obejrzeć. Nudziłam się podczas seansu i nie przerwałam go tylko dlatego, że nie chciałam sprawiać jej przykrości (tym bardziej, że siedziała obok mnie). Najbardziej irytowała mnie Bella i jej wieczne zamulenie, bo tak to sobie nazywam. Dziewczyna się nawet ubrać nie umie ani zachować. To samo tyczy się tego Edwarda - Pattisona. Ludzie zwariowali na jego punkcie, jaki to on przystojny i sexy - w rzeczywistości ja wcale go za takiego nie uważam. Dodatkowo, wszędzie widzę te ich gęby - coś pokroju High School Musical. W każdym czasopiśmie wywiady, fotki, quizy. Kiedy świat ogarnęło to szaleństwo, całkiem zbrzydł mi film. Nie polecam go nikomu, bo to taki typowy szmatławiec dla rozchichotanych nastolatek szukających wrażeń. Bez dna. Bez sensu.

  • Do "List do Boga - Rozdział 1"
    Podoba mi się.

    Mnie się podoba. Uważam, że prostota tego fiku - zwłaszcza w postaci tych rozmyślań - dobrze pasuje. Dobry pomysł, ciekawy fanfick. Ludzie piszą różne głupoty, a to i czytać się da, i ma to coś. Krótkie, przystępne, pomysłowe i na temat.

  • Do "Flood of tears. - Flood of tears"
    IDK

    FF mi się podobał, aczkolwiek sama nie wiem co o nim tak naprawdę myśleć. Ja nie zwróciłam uwagi na ten szczegół o domu, bo można na niego przymknąć oko (czas akcji jest nieokreślony - Ed ma 16 lat, więc równie dobrze może dziać się to już znacznie później po akcji i mógł sobie wybudować. Choć fakt, że wszyscy wiemy, co wtedy byłoby z Mustangiem... Jednak w sumie mniejsza o to, dom akurat nie jest ważny), mnie natomiast w oczy rzuciło się zachowanie bohaterów. To, co mówią nie pasuje do tego, co powiedziałyby te postaci. Jednakże jest to fanfick, a te mają to do siebie, że to tylko fan-twórczość i miło jest czasem poczytać o sytuacjach, które nie mogłyby mieć miejsca. Ale brak mi tu jednak tego klimatu FMA. Chociaż cały tekst ogólnie mi się podobał - był przystępny, gładko się czytało. Zakończenie świetne. Takie proste a jasne.

    Podsumowując, FF jest dobrze napisanym tekstem, ale nie czuję w nim klimatu anime/mangi. Mimo wszystko warto zwrócić na niego uwagę. Dobra robota.

  • Do "Nigdy twój - Rozdział 1"

    Naprawdę świetny fanfick, aż przeczytam po angielsku. Tłumaczenie też świetne. Bardzo lekko się czyta. Mam tylko jedną małą uwagę - powinnaś wziąć w cudzysłów kwestię Sebastaiana, którą wypowiadał do Ciela. W ten sposób będzie o wiele czytelniej. Z czystym sercem przyznam, że jest to pierwszy ff dotyczący Kuroshitsuji, jaki czytałam i jestem dogłębnie zadowolona, że na sam początek trafiła mi się taka perełka. Delikatne i nienachalne.

  • Niesprawiedliwa? Przecież to subiektywna opinia! Widać recenzentka odebrała niektóre opowiadania inaczej. Tak samo z "Gamblerem" - zarzucasz recenzentce, że nie wspomniała o tym, że jest kulawo napisany, ale może Ona tak nie uważa? : ).

  • anulka406 napisał(a):
    Niesprawiedliwa? Przecież to subiektywna opinia! Widać recenzentka odebrała niektóre opowiadania inaczej. Tak samo z "Gamblerem" - zarzucasz recenzentce, że nie wspomniała o tym, że jest kulawo napisany, ale może Ona tak nie uważa? : ).

    Przepraszam, zapomniałam zrobić odpowiedzi do Ateny ^-^ Ale jest to do Jej komentarza.

  • Do "Szczere pragnienia - Rozdział 1"

    Tekst jest wyjątkowo kiepski. Nie zdarzają się wprawdzie błędy (no, jedna literówka), ale całość i tak wydaje mi się niezwykle banalna i nadmiernie wyidealizowana, na dodatek sili się na zawieranie jakiejś głębi, której ewidentnie nie posiada. Przepraszam za mocne słowa, ale mam takie odczucia. Przede wszystkim nie wydaje mi się, żeby uczucia tej kobiety były prawdziwymi uczuciami matki. Jestem pewna, że każda matka jest w stanie oddać za dziecko nawet własne życie, a co dopiero wzrok czy nogi. Dlatego też nie rozumiem, dlaczego główny bohater nazywa tą postawę najpiękniejszymi słowami, jakie w życiu usłyszał. Ciężko byłoby wychować dziecko bez wzroku czy słuchu, ale mimo wszystko byłoby ono żywe, a dar życia to najpiękniejsze, co kobieta może dać. Postawa tej kobiety jest egoistyczna, bo bardziej zależy jej na własnym szczęściu i wygodzie niż na dziecku. Poza tym co to za "najpiękniejszy uśmiech"? Nadmierna idealizacja. To, że umarła żeby zobaczyć się z dzieckiem, za które nie chciała nawet ręki oddać, nie jest znowu aż takie piękne. Poza tym to niemożliwe, aby ten chłopak przez całe swoje życie myślał o jakiejś obcej kobiecie, którą raz w życiu widział. Poza tym nierealistyczne jest to, że ona się zabiła. W takich sytuacjach kobiety otaczane są pomocą psychologów i wsparciem rodziny, żeby przejść przez trudne chwile. Powinny być pod obserwacją. A ją tak sobie zaraz po śmierci córki samopas puścili? Żeby chodziła po szpitalu i zwalała swoje problemy na Bogu winnych ludzi? Rozumiem, że ona to przeżywa, ale chyba jest trochę za bardzo wylewna. Ponadto nie powinna mówić o tym tak spokojnie.